Steven Pinker w „Pięknym stylu” tłumaczy, że „klątwa wiedzy to trudność w wyobrażeniu sobie, jak to jest, gdy ktoś nie wie tego, co my wiemy.” Osoby, które dopadła klątwa wiedzy, nie potrafią mówić czy pisać w taki sposób, aby docierać do innych ludzi, spoza ich „świata”. Są dla nich niezrozumiali.
PRZECZYTAJ WIĘCEJ Dlaczego warto mówić i pisać prostym językiem?
Pinker wspomina o badaniach, które obrazują, czym jest ta klątwa wiedzy:
Kiedy doświadczonych użytkowników telefonów komórkowych zapytano, ile czasu potrzebowałaby osoba „zielona”, by nauczyć się obsługi telefonu, oceniali, że 13 minut. W rzeczywistości zajmowało to jednak aż 32 minuty.
Z kolei osoby, które gorzej radziły sobie z telefonem, trafniej oceniały, ile zajmie taka nauka. Ale też się myliły. Podawały 20 minut.
Podobnie było z anagramami:
„Kiedy uczestnicy eksperymentu dostają listę anagramów z prośbą o ich rozszyfrowanie, przy czym niektóre z tych anagramów są łatwiejsze niż inne, ponieważ badanym pokazano wcześniej rozwiązania, owi badani oceniają te, która są łatwiejsze dla nich (ponieważ widzieli odpowiedzi), jako w magiczny sposób łatwiejsze dla wszystkich”.
PRZECZYTAJ WIĘCEJ Jak występować w sieci?
Jaki z tego wniosek? Im więcej się wie na dany temat, tym słabiej pamięta, jak trudno kiedyś było się tego nauczyć. A to prosta droga do nadużywania fachowej terminologii, skrótów myślowych i nie tylko.
Czy można przezwyciężyć „klątwę wiedzy”?
Zawsze zanim coś opublikujemy czy wygłosimy, powinniśmy się zastanowić, czy któreś fragmenty, sformułowania nie wymagają uproszczenia. Jak przekonuje Seven Pinker „Klątwa wiedzy sprawia, że większość autorów przecenia popularność danego terminu i wielkość grupy, która go sobie przyswoiła.”
„Skróty są kuszące dla bezrefleksyjnych pisarzy, ponieważ pozwalają zaoszczędzić kilka uderzeń w klawisze za każdym razem, kiedy trzeba użyć danego terminu. Autorzy zapominają, że ceną kilku sekund, jakie dodają do swojego życia, jest wiele minut skradzionych z życia ich czytelników.”
#KomunikujMY nie panikujmy
Komentarze